Με μία κίνηση αστραπή, έσβησα από την τηλεόραση όλα σχεδόν τα ιδιωτικά κανάλια και άφησα μόνο τα κρατικά, το κανάλι της βουλής και τον ΣΚΑΪ γιατί βάζει ντοκιμαντέρ πού και πού. Έχω να δώ ιδιωτικό κανάλι εδώ και περίπου ένα μήνα και αισθάνομαι υπερήφανος για την κίνηση αυτή. Σας διαβεβαιώ πως τα ιδιωτικά κανάλια πλέον δεν δείχνουν τίποτα αξιόλογο. Καμμία εκπομπή πολιτιστική, κανένα ντοκιμαντέρ. Τίποτα που να προσφέρει γνώσεις. Οι ειδήσεις είναι σκέτη μυθοπλασία και οι σειρές έχουν σταματήσει να έχουν επαφή με τον πλανήτη γή εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία.
Αναρωτιέμαι, πίστεψε ποτέ κανείς, έστω και για λίγο καιρό πως η λάμψη προσέφερε κάτι στην ανθρωπινη ψυχή? Και κάποιος θα ρωτήσει: Πρέπει όλα να δίνουν κάτι στην ανθρώπινη ψυχή; Για ‘μένα ναι! Γιατί αν το κίνητρο για δημιουργία είναι διαφορετικό τότε τίθενται άλλα σοβαρά ζητήματα όπως, γιατί κάποιος με χρήματα στην τσέπη επενδύει σε τηλεοπτικές παραγωγές που φθήρουν την ψυχή; Ή για να πιάσουμε και άλλο ένα ενδεχόμενο, αν ο σκοπός είναι η τηλεθέαση και οι διαφημίσεις, αυτοί οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν πως οι επιπτώσεις τις απερισκεψίας είναι αβάστακτες;
Georgia Maltezou
Θέλω να συγχαρώ την κινησή σου να σβήσεις τα ιδιωτικά κανάλια, αν και πραγματικά δεν καταλαβαίνω πως μπορεί να ζήσει κανείς χωρίς τις ειδήσεις του Star και βέβαια τις εκπομπές κουτσομπολιού, τις εκπομπές κλάματος και θλίψης και τις εκπομπές κοροϊδίας των αθλίων και εκτόνωσης της δικής μας τρισαθλιότητας. Όλα αυτά τα γράφω γιατί θέλω πολύ να απαντήσω στο ερωτημά σου σχετικά με το τι προσέφερε η Λάμψη στην ανθρώπινη ψυχή. Και σου απαντώ γιατί ξέρω πολύ κόσμο που έβλεπε Λάμψη, και τώρα βλέπει Μαρία άσχημη κλπ κλπΟι άνθρωποι αγαπάνε την καλή συγκίνηση, και επίσης αγαπάνε και την κακή συγκίνηση. Η κακή συγκίνηση είναι αυτή ας πούμε που σε κάνει να πονάς και να υποφέρεις, να αγανακτείς και πνίγεσαι απο την αδικία, όλα αυτά τα ανέχεσαι και θέλεις να ταυτίζεσαι με τους ήρωες της όποιας Λάμψης και να τα ζεις, λίγο λίγο κάθε μέρα, γιατί θέλεις να ελπίζεις, ότι το καλό θα διαφεντέυσει και επιτέλους θα νιώσεις και την καλή συγκίνηση, της εκπλήρωσης, του έρωτα, της αναγνώρισης, της δικαιοσύνης κλπ. Και θέλεις αυτή την καλή συγκίνηση γιατί η ζωή σου δεν έχει και πολύ συγκίνηση ή και πολύ ζωή. Στα λέω με πλήρη επίγνωση γιατί όταν ήμουνα μικρούλα μια χαρά έβλεπα ανελλειπώς την τόλμη και γοητεία, την σαντα μπάρμπαρα και όλες αυτές τις ναρκοσειρές, γιατί πραγματικά σου δημιουργούν εξάρτηση. Δεν κατηγορώ τους ανθρώπους που βουλιάζουν στην μελαγχολία και ζούνε ταυτιζόμενοι με τα σκατά της τηλεόρασης γιατί δεν ξέρω αν η ζωή μου επιφυλάσσει να γίνω ένας απο αυτούς. Πιθανότατα!Η Λάμψη λοιπόν χαρίζει μια εικονική ζωή, μέσα απο εικονικές κακές και κατελπίδαν καλές συγκινίσεις, σε ανθρώπους με ζωές ναρκωμένες, κουρασμένες, μελαγχολικές, ή και καταδικασμένες σε αστικά ή επαρχιακά, οικογενειακά και άλλα αδιέξοδα, γιατί ούτε όλοι έχουν φίλους, ούτε όλοι λεφτά, ούτε όλοι δυνατότητα ούτε όλοι μυαλό ακόμα για μια λίγο πιο πραγματική ζωή. Αλλά απάντησέ μου εσύ, ποιά είναι κιόλας η πραγματική ζωή, σε αυτό το τρέξιμο που έχουμε καταδικαστεί να ζούμε?Θεέ, αν με ακούς, ένα σπιτάκι στην Ικαρία, pleeeeeeaaase?