Μάχη κατά της αμνησίας. Η μοιρολατρία δεν χωράει στην συνείδηση κανενός, ειδικά απέναντι στην ανθρώπινη αδυναμία και την αποστασιοποίηση των πολιτικών γιατί όλα δείχνουν πως αποστασιοποίηση των πολιτικών είναι προϊόν της αποστασιοποίησης των πολιτών. Δυστυχώς σε αυτήν τη χώρα έχουμε επενδύσει μεγάλο μέρος του μέλλοντός μας στην κρατική κοινωνική και περιβαλλοντική πρόνοια αφήνοντας τον εαυτό μας μακριά από την δράση και ως εκ τούτου μακριά από την ευθύνη.
Η φύση στην Πάρνηθα είχε χαρακτηριστεί δρυμός αλλά ακόμη και σήμερα, ημέρα που μας επιφύλασσε 1-2 αναζωπυρώσεις, τα 4Χ4 αλωνίζανε του δρόμους του @προστατευόμενου Δρυμού. Βλέπετε, ο κανόνας ήταν να μην ανεβεί κανείς στο βουνό χωρίς άδεια. Για μερικούς αυτό σήμαινε «να μην πάμε από τον βασικό δρόμο γιατί θα μας πιάσουν, να πάμε από τους χωματόδρομους για να μην μας δούνε ».
H Πάρνηθα ποτέ δεν φυλασσόταν σαν Δρυμός. Το λίγο περπάτημα που κάναμε σήμερα αποκάλυψε εξωπραγματική ποσότητα σκουπιδιών και αυθαιρεσίας. Εκτός αυτού, εάν κάποιος από εσάς ανέβει στο βουνό με το τελεφερίκ, κοιτάξτε ένα σπιτάκι που έχει ξεφυτρώσει ακριβώς κάτω από την πορεία του τελεφερίκ περίπου 200 μέτρα από τους πρόποδες. Νομίζατε ότι όλα είναι εντάξει; Είστε γελασμένοι !