Μετανάστευση ξανα;

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, σε συζητήσεις με πολλούς ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών αναφέρετε συχνά η επιθυμία δραπέτευσης από την τρέχουσα θλιβερή κατάσταση της χώρας και την ακόμα θλιβερότερη της Αθήνας. Οι δουλειές είναι πολλές αλλά εκ διαμέτρου διαφορετικής φύσεως από τις δουλειές που αναζητούν τόσοι απόφοιτοι των πανεπιστημίων.

Η ερασιτεχνική προσέγγιση του υπουργείου παιδείας μαζί με την ανικανότητα της εκάστοτε κυβέρνησης να εφαρμόσει ένα ολιστικό σύστημα αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού σε συνεργασία με το υπουργείο απασχόλησης και την ενημέρωση της αγοράς για τους νέους επαγγελματίες που μπορούν να βοηθήσουν την εταιρία τους να είναι πιο ανταγωνιστική σε μία παγκόσμια αγορά, έχει οδηγήσει τους ανθρώπους προς την α ν α θ ε ω ρ η σ η.

Ποία αναθεώρηση. Πλέον πολλών πρότινος δεδομένων. Το επάγγελμα για παράδειγμα. Ήταν ήδη πρόβλημα η έλλειψη επαγγελματικού προσανατολισμού αλλά οι απόφοιτοι πανεπιστημίων τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό, δεν βρίσκουν ενδιαφέρουσες τις υπάρχουσες ευκαιρίες. Προσφέρονται θέσεις που απαιτούν τυφλή υπακοή αντί για πρωτοβουλίες και νέες ιδέες. Έτσι πεθαίνει η δημιουργικότητα και η εργατικότητα που χαρακτηρίζει τους νέους εργαζόμενους. Για τον λόγο αυτό οι νέοι επιλέγουν να φεύγουν από την Ελλάδα ψάχνοντας για δουλειά σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες που αγκαλιάζουν τον νέο σαν πηγή πληροφοριών, έμπνευσης, εργατικότητας και τέλος κέρδους! Τους προσφέρουν φυσιολογικούς μισθούς και γενικότερα οικονομική υποστήριξη αλλά και ηθική, αφού τους δείχνουν εμπιστοσύνη και παρακινούν την πρωτοβουλία

Τη χώρα στην οποία οι νέοι απόφοιτοι θα δουλέψουν. Το κράτος έχει βάλει τα δυνατά του για να αποτρέψει την επιστροφή των φοιτητών που σπούδασαν στο εξωτερικό, μη αναγνωρίζοντας το πτυχίο τους, προσφέροντάς τους όπως και στους σπουδασμένους στην Ελλάδα, πενιχρούς μισθούς με τους οποίους οι μισθωτοί δεν βγάζουν ούτε τα έξοδα του μήνα, και τέλος ,επιμένοντας στην μη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού αλλά αντιθέτως, στην προτίμηση του εισαγόμενου εργατικού δυναμικού ως δήθεν ικανότερο και περισσότερο «προηγμένο» (ξενομανία γαρ).

Συχνά ακούω για δραπέτευση από την Αθήνα για εγκατάσταση σε οποιαδήποτε επαρχία. Στην αποστροφή από την αστική ζωή και την επιθυμία επαναπροσέγγισης της αγροτικής και κτηνοτροφικής ζωής. Ακούω την επιθυμία για μετανάστευση σε άλλες χώρες από όπου έρχονται πολλές προσκλήσεις από μεγάλες εταιρίες για δουλειά κάτω από ιδανικές συνθήκες

Αν το πράγμα έφτασε στην απλή λήψη της απόφασης, τότε το κράτος θα βυθιστεί σύντομα ακόμα περισσότερο στον βούρκο της ανικανότητάς του. Έχει περάσει προ πολλού το όριο στο οποίο ο άνθρωπος ελέγχει την μοίρα του βάσει της ψήφου διότι εκείνοι που κάθε φορά είναι στην εξουσία, όση ώρα ο κόσμος δουλεύει, τα στελέχη του καταναλώνουν ισάριθμες εργατοώρες στην χειραγώγηση του έθνους και στην συνεχή σύνταξη του ψεύδους . Τα κόμματα είναι αμελητέα εδώ και καιρό αλλά δεν το ξέρουν. Νομίζουν πως έχουν ακόμα πέραση αλλά κάνουν λάθος. Νομίζουν πως ο κόσμος δεν μυρίζεται το ψέμα.

Ως άνθρωποι, ανήκουμε στην φύση. Στην φύση, τα όντα επιλέγουν πάντοτε τον πιο εύκολο δρόμο. Με τον τρόπο αυτό καταναλώνουμε λιγότερη ενέργεια. Όταν όμως επιτευχθεί η ολική ισοπέδωση της χώρας, ο ήλιος δεν θα είναι αρκετός για να κρατήσει κοντά τα παιδιά του. Είναι αργά…; Θα το δούμε…