Εκλογές Τέλος λοιπόν και τα κεφάλια μέσα. Ξανά Κώστας στην εξουσία, ΠΑΣΟΚ στο πυρ το εξώτερο και άνοδος της αριστεράς.
Με όλα αυτά όμως δυσκολεύομαι να μην συλλογίζομαι έξω από τις αγκυλώσεις των πολιτικών κατευθύνσεων. Λείπει φαίνεται η διανόηση στην χώρα αυτή που θα μας επιτρέψει την φιλοδοξία να σχεδιάσουμε από την αρχή ένα κίνημα με το οποίο όλοι θα είναι ευχαριστημένοι όλοι(και τώρα ο μέτριος νους θα καταλάβει πως θέλω να ιδρύσω νέο κόμμα) . Ίσως οι κουτές επινοήσεις των τελευταίων αιώνων με τις πολιτικές κατευθύνσεις που έχουν προκύψει σαν αποτέλεσμα των εναντιώσεων μεταξύ των πολιτών λόγω των διαφορετικών συμφερόντων, να έχουν ριζώσει στην συνείδησή μας τόσο δραστικά, ώστε να μην αφήνεται χώρος για συζήτηση έξω από αυτά.
Ίσως η πλειοψηφία των ανθρώπων (αν όχι όλοι) να έχουν πιστέψει πως οι κατευθύνσεις που προσφέρονται σαν επιλογές στην εκάστοτε δημοκρατία, δεν μπορούν να υποκύψουν στους νόμους της εξέλιξης όπως κάθε τι ζωντανό.
Καμιά φορά θυμάμαι εκείνο το μέρος στην Αγγλία όπου αφαιρέσανε όλα τα σήματα από μία πλατεία προκειμένου να αφήσουν την προτεραιότητα στα χέρια των οδηγών και όχι στις εντολές των σημάτων, με πολύ θετικά αποτελέσματα. Στην περίπτωση που δεν υπήρχαν σήματα, ήταν όλοι οι οδηγοί τόσο προσεκτικοί ώστε σταματήσανε τα ατυχήματα.
Το φάσμα των πολιτικών κατευθύνσεων φαίνεται να αντικατοπτρίζει (και φυσικά το κάνει αφού τα πολιτικά κόμματα αντιπροσωπεύουν τις επιθυμίες των πολιτών) μία εικόνα που έχουν οι πολίτες για το πώς θέλουν να ζουν. Κάποιοι γνωστοί μου που ζουν αγροτική ζωή, σπάνε την πλάτη τους όλη μέρα για να παρέχουν στην οικογένεια τροφή, χτίζουν με αλληλοβοήθεια, τρώνε το τυρί που φτιάξανε οι ίδιοι με δικό τους γάλα από δικά τους ζώα που τρώνε τα δικά του φυτά και τροφές. Χαρίζουν τα προϊόντα που περισσεύουν σε άλλες οικογένειες και οι άλλες οικογένειες τους χαρίζουν προϊόντα τα οποία δεν παράγουν οι ίδιοι.
Ο κομμουνισμός λέει: Να δίνεις βάσει αυτού που μπορείς, να παίρνεις βάσει αυτού που έχεις ανάγκη.
Αυτό σημαίνει πως μία αγροτική οικογένεια με τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι κομμουνιστές; ΟΧΙ. Ακολουθείται όμως ένας τρόπος ζωής χωρίς επεκτατικές τάσεις. Χωρίς υπέρμετρη αγάπη για όλο και περισσότερα χρήματα. Στην οικογένεια αυτή, επιτυχία θεωρείται η αρμονία και η καλή υγεία μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Από την άλλη υπάρχουν οικογένειες στην πόλη, που το χρήμα είναι απαραίτητο για να γεμίσει το πιάτο με φαΐ. Η αίσθηση της ασφάλειας έγκειται σε έναν υγιή λογαριασμό τραπέζης και μερικά (έως πολλά) ακίνητα που θα εξασφαλίσουν ένα σίγουρο μέλλον για την οικογένεια. Κάθε μέλος της οικογένειας έχει σαφή ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση. Το περισσότερο χρήμα σημαίνει άνεση.
Στο σημείο αυτό δεν γίνεται προσπάθεια για ανάδειξη ενός συστήματος σε ανώτερο από κάποιο άλλο. Φαίνεται όμως πως η ένταση δημιουργείται από την έλλειψη οικουμενικότητας στις επιθυμίες των ανθρώπων. Δεν μπορεί κανείς να ξεριζώσει από την ανθρώπινη ψυχή την επεκτατική τάση και την τάση για κατάκτηση που οδήγησε την ανθρωπότητα ανά τους αιώνες στην σημερινή τάξη πραγμάτων και αναπόφευκτα στον φιλελευθερισμό. Ασφαλώς και μας διέπουν ακόμα οι νόμοι τις ζούγκλας. Κάποτε ήταν η σωματική δύναμη και ο βρυχηθμός. Τώρα είναι το πετρέλαιο και το χρήμα. Η ταύτιση όμως των ανθρώπων με τα ιδανικά αυτά, δεν αφήνει χώρο για μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων που επιθυμούν την σεμνότητα και την αρμονία στην ζωή τους.
Κατά την γνώμη μου, τόσο το λάθος του κομμουνισμού όσο και του «καπιταλισμού»/φιλελευθερισμού είναι η προσπάθειά τους να επιβάλουν τις αρχές τους σαν ανώτερες σε όλο τον κόσμο. Με τον τρόπο αυτό, δημιουργήθηκε τριβή στην εξέλιξη του κομμουνισμού καθότι η εφαρμογή νόμων περιόρισε την ατομική ελευθερία της μερίδας των πολιτών που είχαν μεγαλύτερες φιλοδοξίες από εκείνες που επέτρεπε το καθεστώς και τώρα, δημιουργείται τριβή στο φιλελεύθερο σύστημα που επιβάλει την αρχή eat or be eaten σε όλες τις κοινωνίες της δύσης που παίζουν το παιχνίδι (πλέον) της «δημοκρατίας»
Περισσότερα μία άλλη μέρα γιατί πρέπει να δουλέψουμε κιόλας…
aeras
keep on ….!