Ίσως θα πρέπει να αναλογιστεί κανείς την περίπτωση του να περνάμε μια περίοδο σκοταδισμού. Το πολιτικό σκηνικό ήταν πάντοτε σάπιο αλλά τώρα η απληστία και η αλαζονεία ρημάξανε το σύστημα από μέσα προς τα έξω. Φάγανε το εσωτερικό και έμεινε το κουφάρι να προσπαθεί να μας πείθει με θεατρικές κινήσεις πως … αντέχει ακόμα.
Ακρίβεια, αισχροκέρδεια, χαμηλοί μισθοί, χαμηλό επίπεδο κοινωνικών παροχών όπως η ΠΑΙΔΕΙΑ. Άγαρμπη και η διαχείριση του πνεύματος. Πριν αρκετό καιρό, (κοντά τρεις μήνες) απαγορεύσανε σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις την επίσκεψη σχολείων σε δύο διαφορετικές εκθέσεις με περιεχόμενο δήθεν άσεμνο (αν θυμάμαι καλά η μία περιελάμβανε έργα του Picasso). Πριν λίγες μέρες, το Αρχαιολογικό συμβούλιο απέρριψε αίτημα της σχολής Όμηρος για προβολή έργων των φοιτητών της στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου σχετικά με το παράλογο σχέδιο κατεδάφισης των νεοκλασικών κτηρίων δίπλα στο νέο μουσείο της ακρόπολης. Η πολιτεία βάζει το χέρι της στην ελευθερία του ανθρώπου να κρίνει τι είναι πολιτισμός και τι όχι. Η τέχνη δεν χρειάζεται φίλτρα και ο άνθρωπος δεν χρειάζεται κηδεμόνες. Περνάμε μία περίοδο που συμβαίνουν όμως και τα δύο. Αν η παιδεία ήταν υψηλότερου επιπέδου, θα βλέπαμε έντονα τα σημάδια αντίδρασης από τους πολίτες. Κάτι πολύ κακό συμβαίνει δίπλα μας. Beware!
